Het golft…de synthetische haren door het heldere koude water, af en toe flitsend flash, de ogen maken het af, de streamer golft, van links naar rechts en dan weer een duik naar onder, ff hangen en weer omhoog, dat hangen is belangrijk, dat rustmoment, een moment dat de snoek vaak aanvalt, zo ook vanmiddag weer. Na een zeer druk weekend had ik eindelijk wat tijd om er tussenuit te gaan, het was mistig en er stond niet al teveel wind. De Enrico Puglisi Green Madness aan het eind van de vliegenlat en knallen maar, heerlijk, snel zit ik in mijn ritme, zwiep pakweg 25 meter weg met een valse worp, snel gevolgd door de eerste ruk. Ik vis de streamer met halflange redelijk heftige zwoengs terug. Af en toe gebruik ik de hengeltop om nog wat extra actie te geven, alhoewel de streamer genoeg actie van zichzelf heeft, het voelt gewoon lekker, het oog wil ook wat. Tezamen met een leader van pakweg 1,50 meter en een Dyckers onderlijntje van 50cm is de combinatie perfect. Zo pakwek 1,50 meter onder de oppervlakte golft en danst de streamer op zoek naar snoek. Na een half uurtje krijg ik een volger, mooi om te zien, maar een kleintje, de vis doet weinig, heeft er geen zin aan, maar is toch getrigged, ik besluit echter om verder te gaan, laat hem maar lekker liggen. En dan is het raak, vanuit de kant knalt er een snoek op, een mooie, die ik even later kort in mijn handen mag houden, snel een foto en dan weer terug, met een flinke staartslag duikt ze weer de diepte in. Ondertussen is het bijna donker en wordt het tijd om naar huis te gaan, een mooie middag, heerlijk man.