Wie het ukkie niet eert…

Eindelijk konden we weer weer eens op uit. Na meer dan 3 weken vorst, Oerhollandse taferelen op het ijs wat vol stond met schaatsers, gekte heerste er, ja ook wij hebben ervan genoten, maar nu was het welletjes, we waren het zat. De vrouwen trouwens ook, ze zijn het niet gewend dat we 4 zaterdagen achter elkaar gewoon thuis waren, tja, daar wordt je ook vervelend van :)) Eindelijk konden we er weer op uit, tenminste dat dachten we…

Thomas op de mobiel, heb je zin? Jazeker, kom maar langs, al wat open gezien? Ik niet, ja de ijssel, die lag de hele tijd nog open, maar daar zoeken we de vis nu niet. We willen van die ouderwetse poldersloten, kraakheldere vaarten, kolken met van die bigmama’s erin, maar de vorst heeft flink toegeslagen. Van 15.00 uur tot 17.00 uur hebben we gereden, een paar wakken bevist, maar veel, heel veel lag zaterdagmiddag nog dicht. En zodoende kwam er weinig van het vliegvissen. Toch waren we er tussen uit, heerlijk en het dooit nu hard, er is hoop.

Vandaag had ik nog even de tijd. Tezamen met mijn favo 7lat en de EP Pink Lady, wat is de streamer mooi en gaat ze lekkerrrrr door het water. Er lag al wat meer open, maar het was nog wel flink zoeken. Daar een hoekje los en dan weer ff een paar honderd meter rijden, weer een wak nu wat groter van formaat, afvissen, helemaal niks, hoe kan dat nu, hoe staat het met de visstand eigenlijk, zullen ze dan toch een klap gehad hebben na de langdurige periode met vorst? In een polder vlak in de buurt waar het over het algemeen nogal ondiep is, zie ik 2 dode snoekjes liggen, het hoort erbij, maar jammer is het wel. Ik maak me een beetje zorgen, terwijl ik over de polderweggetjes rijd. Links van me een roedel reeen tegen de schemering, die hebben het wel overleefd, gelukkig. Dan zie ik nog een mooi open plek voor een bruggetje, nog even wat worpjes maken. Zwoets, zwiep, zzzzzwoets, net voor het oudvuil aan de overkant, een strip, dan die machtige flank, ja hoor hangen, de eerste van 2009 is een feit, een goed gevoel, een ukkie, maar dat boeit me niet en als ik de tekening van dit prachtige beestje zie, dan geniet ik. Deze heeft het overleefd onder het ijs, was fel als een klein jack russeltje, liet zijn kracht zien, die red het wel en met hem natuurlijk velen, gelukkig maar, de natuur heeft zijn ware aard weer gezien en wat was het weer heerlijk om er zo even tussenuit te zijn. En dan met het vooruitzicht dat er volgende week nog veel meer open ligt, misschien alles wel weer, ik heb er zin an…misschien karren we wel naar het Ovm, waar de forellen nu zo’n prachtige kaak hebben van de winterperiode en anders….anders gaan we gewoon vliegvissen op snoek, hollandser kan niet, heerlijk toch!